I Komunia św. nie jest zakończeniem prowadzenia do Boga, ale początkową fazą tej niezwykłej możliwości łączenia dziecka z Bogiem i Jego MIŁOŚCIĄ. Dziecko stale będzie potrzebowało z naszej strony umocnienia w wierze przez przykład naszego przystępowania do Komunii św. i spowiedzi św., przykład uczestniczenia we Mszy św. Baranki. W grupach barankowych tworzymy przestrzeń, która pomaga rodzicom przygotować dzieci do przyjmowania Sakramentów Pojednania i Eucharystii. Rodzice, niezależnie od stopnia swojego religijnego zaawansowania, są pierwszymi i najlepszymi wychowawcami, nauczycielami oraz mistrzami w jej przekazywaniu. Dzięki zaangażowaniu w Wiekiem rozeznania tak co do spowiedzi jak i co do Komunii jest wiek, w którym dziecko zaczyna rozumować, czyli mniej więcej rok siódmy, niekiedy nieco później, niekiedy nawet wcześniej. (…) Do pierwszej spowiedzi i do pierwszej Komunii świętej nie jest konieczna pełna i doskonała znajomość nauki chrześcijańskiej. Najczęstszym powodem nieprzystąpienia dziecka do Pierwszej Komunii są odmienne przekonania religijne jego rodziców. Dlatego właśnie na komunię nie zdecydowała się Ania z Zaspy, mama 8-letniej Nikoli, która jako jedyna w klasie nie przystąpi do Komunii Świętej. - Jesteśmy osobami wierzącymi, ale innego wyznania. Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego, dzieci mogą być do-puszczone do pierwszej spowiedzi i Komunii świętej, „gdy posiada-ją wystarczające rozeznanie i są [do tego] dokładnie przygotowane” (kan. 913 § 1). Z zasady są to dzieci III klas szkoły podstawowej. 3. Przygotowanie do pierwszej spowiedzi i Komunii świętej rozpo- Jak nazwać dziecko przystępujące do Pierwszej Komunii Świętej? SJP w 2023 roku. W związku z brakiem jednoznacznej odpowiedzi postanowiliśmy zapytać w 2023 roku Poradnię Językową PWN o . Fot. i Jaś”, „Anioł Stróż”, „Mały Gość Niedzielny”, „Promyczek Dobra” – to tylko niektóre propozycje katolickich pism dla najmłodszych, które bawią, uczą i wychowują. Są także pomocne rodzicom i nauczycielom w ich pracy wychowawczej.„Ola i Jaś” to tygodnik katolicki dla najmłodszych, ukazujący się od 2009 r., przeznaczony dla dzieci w wieku przedszkolnym. Do każdego numeru, liczącego 16 stron, dołączona jest tekturowa wycinanka. Pismo stanowi dużą pomoc dla rodziców, katechetów oraz wychowawców w propozycją, zwłaszcza dla dzieci przygotowujących się do Pierwszej Komunii Świętej jest miesięcznik „Dominik idzie do I Komunii Świętej”. 32 – stronicowe pismo skupia się na tematyce katechetycznej, wyjaśniającej i uzupełniającej tematy proponowane w katechizmach oraz części edukacyjno-rozrywkowej, zawierającej ciekawe artykuły dotyczące przyrody, podróży, historii, a także komiksy i także: Rada KEP ds. Środków Społecznego Przekazu o mediach katolickichDo każdego numeru dołączona jest płyta CD z modlitwami, filmami i innymi materiałami pomagającymi utrwalić treści obowiązujące pierwszokomunijne dzieci oraz „słowo dla rodziców”, aby wesprzeć ich przygotowanie do tego ważnego wydarzenia w życiu ich dzieci.„Promyczek Dobra” to pismo dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Miesięcznik jest bogato ilustrowany i zawiera urozmaicone artykuły dla dzieci, zarówno o treściach religijnych, jak i wspomagających rozwój intelektualny. Redakcja pamięta również o rozrywce dla dzieci, a dla autorów prawidłowych odpowiedzi w konkursach przewidziane są atrakcyjne grudniu nakładem Wydawnictwa Diecezji Tarnowskiej Promyczek, ukazał się również pierwszy numer „Małego promyczka”, czasopisma skierowanego dla dzieci w wieku od 3 do 6 lat. Jest pierwszym, niosącym wartości chrześcijańskie miesięcznikiem dla tak małych dzieci, którego celem jest rozwijanie wrażliwości dziecka na dobro i drugiego człowieka. Każdy numer zawiera porcję łamigłówek, zadań oraz materiałów do prac techniczno-plastycznych.„Anioł Stróż” to katolicki miesięcznik skierowany do dzieci w wieku szkolnym, założone w 1911 r. przez bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego. Celem pisma jest przybliżenie dzieciom Boga, a także dziejów świętych, ludzi Kościoła i nauki Kościoła o przewodnim pisma jest tytułowy Anioł Stróż, obecny w świecie w różnych rolach oraz wizjach jako istota zbliżająca do Boga. Miesięcznik podejmuje tematy związane z Ewangelią, historią Polski, a także ciekawostki przyrodnicze, fotoreportaże, rebusy i konkursy. Do periodyku dołączana jest również płyta CD z audycjami adresowanym dla starszych uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum jest „Mały Gość Niedzielny”. Każdy numer oprócz tekstów z dziedziny historii, nauki i sztuki bezpośrednio nawiązuje do bieżących wydarzeń roku liturgicznego. Miesięcznik zawiera dział „Domowe Korepetycje”, a także liczne łamigłówki, dowcipy i konkursy. „Mały Gość Niedzielny” jest również dostępny w formie „KNC – Króluj Nam Chryste”, to jedyny ogólnopolski miesięcznik dla ministrantów i lektorów. Pierwsza część periodyku tzw. „z komżą” ma pomóc w formacji duchowej. Zawiera informacje o świętych, tłumaczenia pojęć biblijnych czy kalendarium. Druga część „bez komży” zapewnia wysokiej jakości wiedzę, ale i rozrywkę, z zakresu nauki, sportu, filmu, muzyki, motoryzacji i komputerów oraz opisuje niezwykłe pasje poszczególnych ministrantów. W każdym numerze znajduje się także minilekcjonarz z czytaniami i psalmami na każdy dzień.„Mały Przewodnik Katolicki” to miesięcznik adresowany do dzieci w przedziale wiekowym od 7 do 11 lat. Powstał w 1897 r. i jest jednym z najstarszych miesięczników w Polsce. Głównym założeniem pisma jest troska o formację dziecka – duchową, intelektualną i patriotyczną. Młody czytelnik znajdzie w nim „skarbczyk wiary”, spotkania z Ewangelią, prezentacje postaci biblijnych, bajki, recenzje wartościowych książek, fotoreportaże, dobre rady i podpowiedzi, jak żyć, żeby wyrosnąć na dobrego i mądrego wychodzi także naprzeciw duszpasterzom, katechetom i wychowawcom, stanowiąc doskonałą podstawę do przygotowania scenariuszy lekcji wychowawczych, katechez i spotkań „Moje Pismo Tęcza” skierowany jest do dzieci od 4 do 8 lat. Celem pisma jest pomoc rodzicom, dziadkom, katechetom w prowadzeniu dialogu nt. wiary. Periodyk obejmuje dodatek pedagogiczny dla dorosłych opiekunów dziecka, zawierający zachętę do poruszenia z dzieckiem konkretnego tematu oraz opis konkretnych potrzeb psychicznych dziecka na danym etapie rozwojowym.„Moje Pismo Tęcza” nawiązuje także do wydarzeń liturgicznych oraz uczy małoletnich, jak przeżywać dany okres pismo wydaje również Papieskie Dzieło Misyjne. Kolorowy dwumiesięcznik „Świat Misyjny”, skierowane jest do dzieci ze szkół podstawowych. Jego celem jest wzbudzenie zainteresowania misjami i poczucia solidarności z pokrzywdzonymi dziećmi w Czytelniku,cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie! Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz prosimy Cię o wsparcie portalu za pośrednictwem serwisu Patronite. Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj. Kochane dzieci, Drodzy rodzice! Chcielibyśmy zaprosić Was do wspólnego przeżycia rekolekcji przygotowujących do Pierwszej Komunii Świętej. Różnią się one od typowych przygotowań do tej ważnej uroczystości. Tym, co będzie nas prowadzić w kolejnych dniach jest przesłanie, który można wyrazić zaledwie w dwóch słowach: “Jezus żyje!”. Spotkanie z Jego miłością - prawdziwą, żywą i możliwą do doświadczenia w codzienności - jest tym, co może przemieniać serca nie tylko dzieci, ale również nas, dorosłych. Każdego dnia zaproponujemy Wam krótkie rozważanie, które opiera się na fragmencie z Pisma Świętego. Będą to słowa skierowane do dzieci, koncentrujące się na pokazaniu Boga, który jest miłością i który pragnie bliskiej relacji. Jednocześnie będzie to punkt wyjścia do refleksji dla rodziców. Każde nagranie zawiera również zadanie do wykonania przez dziecko w specjalnym zeszycie, który trochę przypomina “duchowy dziennik”. W tym samym czasie rodzice będą mogli odsłuchać część rekolekcji skierowaną do nich oraz pomodlić się w konkretnej, zaproponowanej przez nas intencji bądź w intencji, którą odczują jako ważną. Drodzy rodzice!Przygotowanie do spotkania z Jezusem w komunii świętej obejmuje nie tylko katechezy i zebrania w parafialnym kościele. Do tego wydarzenia przygotowuje dzieci również nasze świadectwo i to, co dzieje się w zwyczajnych, domowych sytuacjach każdego dnia. Zadaniem tych rekolekcji jest pogłębienie treści, które są podstawą naszej wiary - Dobrej Nowiny, która zapewnia, że Bóg kocha nas bezwarunkowo. Widząc naszą słabość, nie potępia nas, lecz posyła do nas Zbawiciela. Do bliskiej, żywej relacji z Nim prowadzi nas nie tyle wiedza dotycząca tego faktu, co żywe doświadczenie Go w swoim życiu. Chcielibyśmy, aby to właśnie było owocem tego czasu, przeżywanego wspólnie przez Was i Wasze dzieci. Oprócz rozważania Słowa Bożego i wykonywania proponowanych przez nas zadań, pomocna może być też rozmowa z dzieckiem i dzielenie się z nim własnymi doświadczeniami. Wsparciem dla dzieci może być również Wasza modlitwa w ich intencji. Życzymy Wam owocnego przeżywania tych dni i doświadczania w ich czasie prawdziwego spotkania z Bogiem, który żyje, kocha nas i troszczy się o nas każdego dnia. Tutaj pobierzesz zeszyt z zadaniami dla 1: DZIECKO BOŻE Jak masz na imię? Ile masz lat? W Twojej klasie albo w kościele, do którego chodzisz, jesteś jednym z wielu dzieci, które przygotowują się do Pierwszej Komunii Świętej. Tak naprawdę jednak jesteś wyjątkowy. Pan Bóg stworzył Cię z ogromnej miłości i bardzo chce spotykać się z Tobą każdego dnia. Posłuchaj, co o dzieciach, a więc również o Tobie, powiedział Pan Jezus: Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: "Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego". I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je (Mk 10, 13-16) Historia opowiedziana w Ewangelii wyraźnie pokazuje, że Pan Jezus nie tylko chciał spotykać się z dziećmi. On brał je w ramiona, czyli przytulał. Jak myślisz - czy się wtedy uśmiechał? Jakie słowa mógł do nich wypowiadać? Jezus pragnie być blisko ciebie. Kocha cię i cieszy się z twojej obecności, dlatego zaprasza cię na wyjątkowe spotkanie, jakim jest Komunia święta. On bardzo czeka na tę chwilę. Co chciałbyś Mu teraz powiedzieć? Przy narodzeniu Pan Bóg daje każdemu z nas bardzo bliskiego duchowego towarzysza, Anioła Stróża. Na zakończenie tej modlitwy zwróć się do niego: “Aniele Boży… ” Zadanie 1:Sięgnij do zeszytu, który wydrukowali Twoi rodzice. Na pierwszej stronie znajduje się tam duże serce. Pokoloruj je. To serce Pana Boga, który pragnie otaczać cię bezgraniczną miłością. Poproś rodziców, aby przygotowali Twoje zdjęcie i wklej je w środku narysowanego serca, w środku serca Pana Boga. To jest Twoje miejsce. Drodzy rodzice!Wasze dziecko dorosło do przyjęcia Pierwszej Komunii. Kiedy ono dorosło? Czas mija. Bóg obdarza nas dziećmi. Dostajemy w nasze nieporadne ręce drugiego człowieka. I tak razem z nimi płyniemy po rzece czasu mając nadzieję, że my - rodzice pokazujemy im, jak sterować ku pełni człowieczeństwa, ku której każdy z nas jest przeznaczony. Czy damy radę? Czy wskażemy właściwie cel tej podróży jaką jest życie? Na szczęście po falach stąpa inna Postać, która przez wcielenie zanurzyła się w rzekę czasu. Jemu zaufaliśmy i Jego do swoich serc przyjmują w Pierwszej Komunii nasze Was do krótkiej modlitwy. Dzisiaj spróbujcie podziękować Bogu swoimi słowami za wasze dziecko, takie jakie jest, ze wszystkimi zaletami i wadami, dobrem, które czyni, i błędami, jakie popełnia. Za dar, jakim jest dla was. Pomódlmy się razem: “Zdrowaś Maryjo”... ODCINEK 2: Miłość Boża Wypowiedz na głos swoje imię. Czy wiesz, że Pan Bóg mówi do ciebie właśnie w taki sposób? On też woła cię po imieniu. Spróbuj wyobrazić sobie, w jaki sposób je wypowiada. Posłuchaj, co mówi dzisiaj do ciebie: Nie lękaj się, bo cię wykupiłem, wezwałem cię po imieniu; tyś moim! Gdy pójdziesz przez wody, Ja będę z tobą, i gdy przez rzeki, nie zatopią ciebie. Gdy pójdziesz przez ogień, nie spalisz się, i nie strawi cię płomień. Ponieważ drogi jesteś w moich oczach, nabrałeś wartości i Ja cię miłuję (Iz 43, Pan Bóg mówi Ci dzisiaj, że bardzo Cię kocha i że jesteś dla Niego niezwykle cenny. Zapewnia Cię też, że zawsze będzie przy Tobie. Żadna trudność i żadna przeszkoda na drodze nie sprawią, że Cię opuści. Żaden Twój grzech, smutek czy słabość nie sprawią, że przestanie Cię kochać. Pan Bóg jest też przy Tobie, gdy przeżywasz problemy z kolegami, rodzicami albo w szkole. Kiedy Izraelici uciekali przed wojskiem egipskim, na drodze do wolności stanęło im morze. Czuli się podobnie jak Ty, kiedy trudno jest Ci znaleźć drogę do rozwiązania problemu i czujesz się w potrzasku. I w takich chwilach Bóg pokazuje, że jesteś drogi w Jego oczach i wraz z Tobą szuka rozwiązania. Komunia święta to moment wyjątkowego spotkania z Jego miłością, która wlewa się w nasze życie. To czas, kiedy możesz usłyszeć, jak On z czułością i uśmiechem wypowiada Twoje imię i mówi Ci, jak bardzo jesteś dla Niego ważny. To również czas, kiedy Ty możesz opowiedzieć Mu o swojej miłości do Niego. Pan Bóg okazuje każdemu z nas swoją szczególną miłość przez to, że daje nam Anioła Stróża, swojego osobistego posłańca. Pomódl się do niego: “Aniele Boży… ” Zadanie 2:Znajduje się ono w twoim zeszycie. Jest tam napisane dużymi literami imię “Jezus”. Obok podane jest znaczenie tego imienia: “Jahwe zbawia”. Pod spodem znajduje się miejsce na wpisanie Twojego imienia. Obok napisz jego pochodzenie lub znaczenie. Jeśli nie znasz tego, zapytaj Twoich rodziców. Na koniec możesz pokolorować obydwa imiona. Drodzy rodzice!Bóg kocha człowieka. Kocha nas bezwarunkowo. Jest to fundament wiary. Świadomość bycia kochanym jest ogromnie ważne dla każdego człowieka. Jeżeli nasze dzieci doświadczą bezwarunkowej miłości Boga, będzie im łatwiej dorastać, przejść przez życiowe trudności. Dla nas rodziców to uświadomienie sobie Bożej miłości jest równie istotne - Bóg kocha nas w naszej nieporadności bycia rodzicem. Bycie rodzicem nie jest proste. Poproście dziś Boga o Jego błogosławieństwo dla Waszego rodzicielstwa. O co szczególnie chcielibyście prosić? Pomódlmy się wspólnie: Zdrowaś Maryjo... ODCINEK 3: Grzech Wyobraź sobie pasterza, za którym idą owce. Pasterz bardzo dobrze zna drogę do celu, jakim jest wspaniałe pastwisko. A jednak pewna owieczka, znudzona albo zniechęcona, nagle odłącza się od stada i gubi się, nie mogąc znaleźć drogi powrotnej. Posłuchaj, co o takiej sytuacji mówi Jezus: "Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła" (Łk 15, 4-6) Jezus mówi o sobie, że jest Dobrym Pasterzem. On zna każdą ze swoich owiec, każde z dzieci swojego Ojca niebieskiego. Kiedy nie chcemy iść za Nim i popełniamy grzech, gubimy się i błądzimy. Jednak Jezus nigdy nie zostawia nas samych w tej trudnej sytuacji. On sam nas szuka i zawsze jest gotowy nam przebaczyć. Właśnie to dzieje się w czasie spowiedzi świętej, do której się przygotowujesz. W każdym spotkaniu z Jezusem w konfesjonale możesz poczuć, że On bierze Cię w ramiona - tak jak zagubioną owieczkę - i bardzo cieszy się z Twojego powrotu. Twój Anioł Stróż potrafi pomóc Ci wrócić do Jezus. Poproś go, aby zawsze czuwał nad Twoimi drogami. “Aniele Boży… Amen” Zadanie 3:Na następnej stronie twojego zeszytu znajduje się labirynt. Jezus jest na początku, a Ty, owieczka, w środku. Znajdź drogę, którą Jezus musi przejść, żeby znaleźć zagubioną owcę. Gdy już odkryjesz tę drogę, wypisz obok niej nazwy tych uczuć, które przeżywają Jezus i owca: najpierw uczucia przed znalezieniem, a następnie po odnalezieniu. Drodzy rodzice!Bóg kocha człowieka bezinteresownie, bezwarunkowo. Ułomność człowieka polega na tym, że grzeszymy - upadamy. Przygotowując nasze dzieci do sakramentu Pierwszej Komunii, musimy pomóc im uwrażliwić sumienie – nauczyć odróżniać dobro od zła oraz zrozumieć, że nie ma takiego grzechu, takiego zła, które mogłoby nieodwracalnie odsunąć nas od Boga. Miłosierny Bóg zawsze czeka na nas, ludzi. Ta pewność wybaczenia jest bardzo ważna dla każdego człowieka. Jeżeli dziś zasiejemy w sercach naszych dzieci takie ziarenko pewności w Boże wybaczenie i miłość, to do czasu trudnego dorastania, wyrośnie z niego pewność, że Bóg jest naprawdę naszym Wybawicielem. Podziękujcie dziś dobremu Bogu za Jego bezinteresowną miłość i dobroć. Poproście również o umiejętność kształtowania prawego sumienia w Waszych dzieciach “Zdrowaś Maryjo” ODCINEK 4: Zbawienie Czy wiesz, że możesz spotkać się z Jezusem w każdej chwili i w każdym miejscu? Tak, w szczególny sposób Jezus przebywa w kościele, w tabernakulum, ale jego obecność wypełnia cały świat. Gdy Jezus wędrował po Galilei i nauczał, spotkanie Go nie zawsze było takie proste. Posłuchaj opowieści o jednym ze spotkań z Jezusem: “Potem wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A był tam pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu». Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. ”A wszyscy, widząc to, szemrali: "Do grzesznika poszedł w gościnę". Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: "Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie" (Łk 19, 1-8) Wyobraź sobie Zacheusza, który wdrapuje się na drzewo. Zacheusz był niski i w tłumie nie mógł zobaczyć Jezusa. Dlatego właśnie wpadł na taki nietypowy pomysł. Czasami, aby spotkać się z Jezusem, trzeba włożyć w to trochę wysiłku. Dla Zacheusza było to wchodzenie na drzewo, co przecież nie jest łatwym zadaniem. A co dla Ciebie jest takim wysiłkiem? Może są nim spotkania przed pierwszą komunią? Może modlitwa? Pomyśl o tym przez chwilę. Pan Jezus cieszy się z tego, że chcesz się z Nim spotykać pomimo trudności. Za każdym razem, gdy pragniesz się z Nim spotkać, On przychodzi do Ciebie tak samo jak do Zacheusza i mówi: chcę zatrzymać się w Twoim domu, chcę zamieszkać w Twoim sercu. Poproś Twojego Anioła Stróża, aby pomagał Ci radzić sobie z trudnościami, które przeszkadzają Ci znajdować czas na spotkanie z Jezusem na modlitwie. “Aniele Boży…” Zacheusz był szefem celników, poborców podatku. Nikt Zacheusza nie lubił. A jednak ten bogaty, nielubiany Zacheusz, zainteresował się Jezusem, zdobył się na wysiłek, żeby Go spotkać, a to spotkanie zmieniło jego życie. Przeprosił za zło, które uczynił, odmienił swoje życie. Zadanie 4:W Twoim zeszycie jest narysowane drzewo. Możesz je pokolorować. Możesz też obok niego narysować wszystko, co Tobie utrudnia spotkanie z Jezusem. Może tą trudnością jest to, że kogoś skrzywdziłeś, obraziłeś, może na kogoś się gniewasz i nie potrafisz przebaczyć. Pomyśl o tym i porozmawiaj z Jezusem. On może Ci pomóc to pokonać. Drodzy rodzice! Jak to dobrze, że mamy Zacheusza - grzesznika, człowieka, który wyrządził tyle zła, a który wspina się na drzewo zaciekawiony Jezusem. Na Zbawienie nie musimy sobie “zapracować”, Jezus przychodząc do Zacheusza, przypomina nam, że On zawsze na nas czeka, a Zbawienie jest za darmo. Zacheusz przeżywa przemianę, zmienia swoje życie, odchodzi od zła, publicznie przeprasza za swoje winy, stara się je wynagrodzić. Może przykład Zacheusza jest dobrą okazją dla nas - rodziców, byśmy zrobili osobisty rachunek sumienia, stanęli w prawdzie. A może warto byłoby przeprosić nasze dzieci za rodzicielskie niedociągnięcia? Nasz przykład na pewno zachęci je do podobnego postępowania. Każdy człowiek upada, grzeszy. W cichej modlitwie przeproście Boga za Wasze rodzicielskie niedociągnięcia. „Zdrowaś Maryjo....” ODCINEK 5: Wiara “Wierzę w Ciebie Boże żywy, w Trójcy jedyny, prawdziwy…” - na pewno znasz te słowa. Co to jednak znaczy: wierzyć? I w jaki sposób nasza wiara może stawać się silniejsza? Zanim odpowiesz sobie na te pytania, posłuchaj Pana Jezusa i opowieści o siewcy: Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, niektóre ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny (Mt 13,3-8) W Piśmie Świętym czytamy, że wiara rodzi się ze słuchania (Rz 10,17). Tak jak siewca rozrzuca nasiona, z których może wyrosnąć coś pięknego, tak Pan Bóg “zasiewa” w nas swoje Słowo. W jaki sposób je usłyszeć? Możesz otworzyć Pismo Święte i zacząć je czytać albo uważnie wsłuchiwać się, gdy jest odczytywane w Kościele. Nasza wiara wzrasta również wtedy, gdy sami rozmawiamy z Panem Bogiem. On bardzo cieszy się, gdy opowiadasz Mu o tym, co przeżywasz. Lubi słuchać o Twojej codzienności, szkole i rodzinie, o Twoich radościach i o tym, co Cię smuci. Taka rozmowa z Panem Bogiem, czyli słuchanie Jego Słowa i opowiadanie Mu o swoim życiu, to właśnie modlitwa. Dzięki modlitwie nasza wiara staje się silniejsza. Pomyśl, co możesz zrobić, by twoje życie było jak dobra ziemia, na której ziarno wykiełkuje i wyda piękny owoc Poproś Twojego Anioła Stróża, aby uczył Cię rozmawiać z ufnością z Panem Bogiem o wszystkich Twoich radościach i smutkach. Poproś, by uczył Cię modlitwy. “Aniele Boży… Amen” Zadanie 5:Poproś mamę lub tatę, aby zakupili ziarenko fasoli (albo dowolny kwiat cebulkowy). Połóż ziarenko w słoiku wyściełanym gazą nasączoną wodą. Każdego następnego dnia dolewaj trochę wody, obserwuj, jak rośnie i w jaki sposób się zmienia. W Twoim zeszycie jest tabela z miejscem na wpisanie dat i opisanie tego, co się dzieje z ziarenkiem. Podobnie jak ziarenko, może się zmieniać Twoja wiara. Zastanów się, co może Ci w tym pomagać tak, jak woda pomaga we wzroście roślinek. Twoje pomysły możesz zapisać w kolumnie obok uwag o wzroście ziarenka. Drodzy rodzice! Drodzy rodzice! To my zdecydowaliśmy kiedyś o ochrzczeniu naszych dzieci. Uczyliśmy je, jak zrobić znak krzyża, odmawialiśmy z nimi pierwsze modlitwy. Prowadzimy do kościoła. To wszystko składa się na proces zasiewania wiary w dziecku, który teraz owocuje w Pierwszej Komunii, w bezpośrednim spotkaniu z Bogiem. Nasza rola się nie kończy, ale zmienia. Wiara zaczyna dojrzewać. Powoli przestajemy prowadzić nasze dziecko za rękę. Ono będzie nas wciąż bacznie obserwowało, ale zacznie wydeptywać swoją własną drogę do dzisiaj Boga o to, abyście nie zaniedbali własnej relacji z Nim; proście o wytrwałość w modlitwie, mocną wiarę i nadzieję. „Zdrowaś Maryjo...” ODCINEK 6: JEZUS JEST PANEM W czasie naszych rekolekcji słyszeliśmy już, że Pan Jezus jest Miłością, że jest Dobrym Pasterzem i Zbawicielem. Rzymski żołnierze, setnik, jeden z bohaterów dzisiejszej opowieści, nazywa dziś Jezusa w jeszcze inny sposób. Posłuchaj: Sługa pewnego setnika, szczególnie przez niego ceniony, chorował i bliski był śmierci. Skoro setnik posłyszał o Jezusie, wysłał do Niego starszyznę żydowską z prośbą, żeby przyszedł i uzdrowił mu sługę.(...) Jezus (...) wybrał się z nimi. A gdy był już niedaleko domu, setnik wysłał do Niego przyjaciół z prośbą: "Panie, nie trudź się, bo nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój. I dlatego ja sam nie uważałem się za godnego przyjść do Ciebie. Lecz powiedz słowo, a mój sługa będzie uzdrowiony.” (Łk 7,2-7) Setnik mówi do Jezusa: “Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod mój dach”. Te słowa wypowiadamy w czasie każdej Mszy świętej tuż przed przyjęciem Pana Jezusa pod postacią chleba. Jak myślisz, dlaczego właśnie w taki sposób zwracamy się wtedy do Niego? Te słowa są wyznaniem wiary w to, że dla Jezusa nie ma rzeczy niemożliwych. Setnik wierzył, że Jezus mógł uzdrowić jego chorego przyjaciela. Powtarzając jego słowa, mówimy tak naprawdę: “Panie Jezu, wierzę, że jesteś Bogiem i możesz uzdrowić moje serce”. Pomyśl przez chwilę, czy teraz Twoje serce jest zranione i potrzebuje uzdrowienia? Z jakiej słabości Jezus mógłby Cię dzisiaj uleczyć? Co chciałbyś Mu powiedzieć? Poproś Anioła Stróża, aby pomógł Ci dostrzegać to, co Jezus mógłby w Tobie uzdrowić. “Aniele Boży…” Zadanie 6:Pierwszego dnia naszych rekolekcji kolorowałeś serce Pana Boga i wkleiłeś tam swoje zdjęcie. Dzisiaj również poproszę Cię o pokolorowanie serca, które znajduje się na kolejnej stronie Twojego zeszytu. Tym razem jest to Twoje serce. Możesz narysować w nim swoją rodzinę albo ulubioną zabawkę lub coś, co sprawia Ci dużo radości. W środku tego serca zostaw jednak miejsce na wklejenie obrazka szczególnego Gościa, którego zaprosisz do siebie w dniu pierwszej Komunii świętej. Wklej tam obrazek przedstawiający Jezusa. Drodzy rodzice! Wiele razy powtarzaliście podczas mszy świętej: “Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie”. Spotkanie z Bogiem w komunii jest wielką tajemnicą. Bóg ukryty w kawałku Chleba. Wielki Bóg pod postacią białego Opłatka. Możemy tę tajemnicę ukrytego Boga badać teologicznie, rozkładać na czynniki pierwsze, tłumaczyć. W dniu Pierwszej Komunii dla naszych dzieci najważniejsze jest jednak to, że BÓG PRZYCHODZI, BÓG JEST, BÓG JEST BLISKO. Komunia święta to moment zjednoczenia z Jezusem i znak tego, że Bóg prowadzi historię dziecka. Wasze dziecko będzie przeżywało różne rzeczy, radosne i smutne, w jego życiu będzie zdarzać się zło i grzechy, będzie odchodzić, ale też powracać. Ważne, abyście pamiętali, że życie dziecka to święta historia, której wiernie towarzyszy sam Bóg-Ojciec. Poproście Ojca niebieskiego, aby pomagał Wam zawierzać Wasze dziecko Jego miłosierdziu i opatrzności. „Zdrowaś Maryjo...” ODCINEK 7: DUCH ŚWIĘTY W ostatnim czasie słyszałeś sporo o zapraszaniu Jezusa do swojego serca. Przygotowujesz je do tego spotkania już od wielu miesięcy. Pomoże Ci w tym również przystąpienie do spowiedzi świętej. Nie martw się jednak, jeśli wydaje Ci się, że to wszystko jest trudnym zadaniem. Pan Bóg chce Ci w tym pomóc. Posłuchaj: I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali (Ez 36,26-27) Przypomnij sobie, jak wygląda kamień. Przywołaj w pamięci chwile, gdy trzymałeś w ręku znaleziony kamyk. (chwila ciszy) Na pewno czułeś, że jest twardy, chłodny i nie ma w nim życia. Czy czujesz się czasem smutny? Czujesz, że masz serce ciężkie albo twarde jak kamień? Pan Bóg chce jednak sprawić, aby Twoje serce było pełne ciepła, dobra i pulsowało życiem Biblia opisuje Ducha Świętego, Trzecią Osobę Boską, w różny sposób - jako powiew wiatru lub jako ogień. Ogień daje ciepło i światło. Przypomnij sobie przez chwilę kogoś, kto się uśmiecha - w jego oczach możesz zobaczyć ciepło i światło. Duch Święty chce obdarzyć Cię taką właśnie radością i pokojem. Poproś Twojego Anioła Stróża, aby strzegł Twojego serca, by nigdy nie stało się twarde jak kamień. “Aniele Boży…” Zadanie 7: Proszę, weź swój zeszyt. Na kolejnej stronie znajdują się duże napisy. Są to nazwy darów Ducha Świętego. Wytnij je i pokoloruj. Przyklej je do dzióbka gołębia, który symbolizuje Ducha Świętego. W jaki sposób poprosiłbyś Ducha Świętego o każdy z tych darów? Którego z nich najbardziej potrzebujesz? Drodzy rodzice!W darach Ducha Świętego Bóg spełnia swoją obietnicę, zsyła pomoc. Papież Franciszek tak mówił w swoich katechezach o darach Ducha Świętego: “Wiecie, że Duch Święty stanowi to, co ożywia, siłę życiową Kościoła i każdego chrześcijanina z osobna: jest miłością Boga, który z naszego serca czyni swoje mieszkanie i wchodzi w komunię z nami. Jest On zawsze z nami. Jest w nas zawsze, w naszym sercu. Sam Duch jest "darem Bożym" w najwyższym stopniu (por. J 4,10) i sam z kolei udziela tym, którzy Go przyjmują różnych darów duchowych. Kościół wyróżnia ich siedem. Jest to liczba, która symbolicznie mówi: pełnia, całość”. Czy pamiętacie Wasze bierzmowanie? W tym sakramencie otrzymaliście pełnię darów. Pomódlcie się dziś, abyście potrafili z nich korzystać. Poproście Ducha Świętego o rozbudzenie tych darów w Waszej rodzinie. „Zdrowaś Maryjo”.ODCINEK 8: WSPÓLNOTA Pomyśl przez chwilę o kościele, w którym się modlisz. Jest zbudowany z małych cegiełek, które razem tworzą większą całość. W taki sam sposób każdy, kto przyjął chrzest, tworzy bardzo dużą grupę ludzi, którzy są ze sobą mocno powiązani wiarą w Jezusa. Tę grupę też nazywamy Kościołem i piszemy z dużego “K”. Ty również jest członkiem tej pięknej, różnorodnej wspólnoty. “A więc nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha” (Ef 2, 19-22) W centrum naszej wspólnoty, Kościoła, jest Pan Jezus. Katolicy na całym świecie przyjmują Jego Ciało i Krew w czasie Komunii świętej i słuchają tego samego Pisma Świętego. W ten sposób Pan Jezus karmi na wszystkich swoją miłością. Mimo wielu różnic, mimo tego, że mówimy innymi językami i mieszkamy w różnych krajach, stanowimy jedność, bo łączy nas ta sama wiara i ta sama Tradycja. Ty również jesteś zaproszony przez Jezusa do tego, żeby budować Jego Kościół. Dzięki każdemu Twojemu dobremu uczynkowi, w tej wspólnocie pojawia się jeszcze więcej miłości. To bardzo ważne zadanie, które możesz wypełniać każdego dnia. A co dzieje się, gdy popełniamy grzech? On również wpływa na całą wspólnotę i sprawia, że Kościół staje się słabszy, nasze więzi pękają. Dlatego tak ważne jest, by każdą swoją słabość oddawać Panu Jezusowi w sakramencie pojednania, czyli w spowiedzi. Dzięki temu również budujesz Jego Kościół. Poproś dzisiaj Twojego Anioła Stróża, aby pomagał Ci tworzyć wspólnotę Kościoła i umacniać więzi z Twoimi kolegami i koleżankami, którzy przystąpią razem z Tobą do Pierwszej Komunii Świętej. “Aniele Boży…” Zadanie 8: Na ostatniej stronie Twojego zeszytu znajdują się rysunki ludzików. Podpisz te postacie imionami Twoich rodziców, krewnych, koleżanek i kolegów. Możesz też pokolorować każdego ludzika. Wytnij je i spróbuj tak poskładać te postacie, aby zbudować z nich kościół. Drodzy rodzice! Nasze dzieci przyjmują Pierwszą Komunię we wspólnocie. Obecność i doświadczenie wspólnoty wiary jest dla nas, chrześcijan, bardzo istotne. Po zesłaniu Ducha Świętego Kościół zaczął się prężnie rozwijać właśnie jako wspólnota. Ta możliwość wzajemnego wsparcia, pomocy jest niezmiernie ważna. Nie jesteśmy z naszą codziennością sami, nie jesteśmy też anonimowi. Może warto poszukać wspólnoty, w ramach której będziecie mogli łatwiej iść drogą wiary? Kościół w swojej różnorodności oferuje nam dzisiaj mnóstwo wspólnot o przeróżnych charyzmatach i zasadach działania. Warto się rozglądnąć. Podziękujcie dziś Bogu za wspólnotę Kościoła, w której Wasze dziecko przystąpi do Pierwszej Komunii. Proście, aby ta wspólnota stała się dla nich duchowym domem, w którym znajdą wsparcie i pomoc. „Zdrowaś Maryjo..." W archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej to rodzice wspólnie z proboszczami będą decydować o tym, kiedy dziecko przystąpi do Pierwszej Komunii św. Czy to rozwiązanie przyjmą inne diecezje? Dzieci w diecezji szczecińsko-kamieńskiej nie muszą już przystępować do Pierwszej Komunii św. w drugiej klasie i niekoniecznie grupowo. Odtąd mogą przyjmować po raz pierwszy Eucharystię indywidualnie – czy raczej z rodzicami – i niekoniecznie w niedzielę, ale także w tygodniu. Będzie oczywiście stosowana także dotychczasowa forma przystępowania do Pierwszej Komunii, czyli raz w roku grupowo. Wybór formy należy do rodziców. To duża zmiana. Wchodzi w życie od nowego roku duszpasterskiego, czyli z początkiem Adwentu. Abp Andrzej Dzięga, metropolita szczecińsko-kamieński, przyznaje, że powody wydania dekretu w sprawie norm porządkujących zasady przygotowania do Pierwszej Komunii Świętej były dwa. Pierwszy i najważniejszy to zindywidualizowanie programu duszpasterskiego dla rodzin, gdyż każda jest inna i każda ma inne możliwości. – Każde dziecko dojrzewa duchowo w różnym czasie. A jeżeli jest w stanie żyć życiem eucharystycznym wcześniej, to szkoda każdego roku czy miesiąca – mówi abp Andrzej Dzięga. – Nie ma przeszkód, by 6-latek, który rozumie i wyznaje wiarę w Jezusa i chce żyć pełnią życia eucharystycznego, przystąpił do Pierwszej Komunii Świętej. Drugi powód jest innej natury. – Odkąd jestem w Szczecinie, nie było roku, abym w internecie, na blogach nie czytał komentarzy w stylu: „nasza rodzina jest niewierząca, ale dziecko puściliśmy do Pierwszej Komunii, bo szła cała klasa”. To wzbudziło mój niepokój. Problem polega na tym, że przyjęliśmy „klucz klasowy”. Przyjęliśmy, że do Pierwszej Komunii Świętej idzie klasa. Ogłoszenie dekretu, który zindywidualizuje decyzje o wieku dziecka przystępującego do Pierwszej Komunii przyspieszyły dyskusje związane z reformą szkolnictwa i pytaniami, czy powinna ona być w drugiej czy trzeciej klasie szkoły podstawowej. Dekret arcybiskupa szczecińsko-kamieńskiego nie tylko zrywa z „kluczem klasowym” i wprowadza dwie równoważne formy przystępowania do Pierwszej Komunii Świętej – rodzinną i grupową – ale także przekłada akcenty w głównej odpowiedzialności za właściwe przygotowanie dziecka do tego wydarzenia z katechety i proboszcza parafii – jak jest dzisiaj – na rodziców. – To rodzice rozstrzygają, czy dziecko jest już duchowo i intelektualnie przygotowane do życia eucharystycznego i proponują czas przystąpienia do Pierwszej Komunii Świętej, a proboszcz parafii to weryfikuje. Jeżeli stwierdzi, że dziecko ma jeszcze jakieś braki, to zaproponuje indywidualną katechezę rodzinną – tłumaczy abp Dzięga. Na pytanie, czy dekret ma sprawić, że rodzice określający się jako niewierzący nie będą wysyłali też do Pierwszej Komunii Świętej swoich dzieci, arcybiskup odpowiada: – Ten dekret daje rodzicom pełną wolność i autonomię. To oni mają prawo i obowiązek przed Bogiem i Kościołem rozstrzygać o duchowym rozwoju dziecka. Warunek: używanie rozumu Przystąpienie do Pierwszej Komunii Świętej raz w roku, grupowo, w drugiej klasie szkoły podstawowej – jak dzieje się w niemal całej Polsce – nie jest powszechną kościelną normą, ale od lat ukształtowanym zwyczajem duszpasterskim, na który nałożyła się szkolna katecheza. To, że do Pierwszej Komunii Świętej przystępują drugoklasiści, czyli dzieci w wieku 8–9 lat, ustaliła Konferencja Episkopatu Polski 1 kwietnia 1971 r. Ta zasada była jedynie zaleceniem i każdy biskup, albo synod diecezjalny, mógł rozstrzygnąć inaczej. Kilka lat temu skorzystał z tego synod diecezji opolskiej, ustalając, że do Pierwszej Komunii Świętej przystępują trzecioklasiści. Natomiast w związku z wprowadzaną reformą szkolnictwa i w związku z tym, że obecnie część dzieci rozpoczyna naukę w 7. roku życia, a część w 6., Komisja Wychowania Katolickiego KEP ustaliła, że zasadą jest, iż do Pierwszej Komunii Świętej przystępują 9-latkowie. Oznacza to, że w 2014 r. dzieci, które rozpoczęły naukę na dotychczasowych zasadach po raz pierwszy przyjmą Jezusa Eucharystycznego w klasie drugiej, a te, które poszły jako 6-latki – w trzeciej. Komisja ustaliła też, że dzieci w klasach zróżnicowanych wiekowo przystąpią do Komunii w klasie drugiej. Podstawą ustalenia klasy czy wieku dziecka przystępującego po raz pierwszy do Komunii św. jest kodeks prawa kanonicznego, choć nie stwierdza tego wprost. Mówi jedynie, że powinno to nastąpić wówczas, gdy osoba „dojdzie do używania rozumu”, a to, jak się domniemywa (kanon 97), następuje po skończeniu 7. roku życia. Natomiast kanon 914 mówi: „Jest przede wszystkim obowiązkiem rodziców oraz tych, którzy ich zastępują, jak również proboszcza troszczyć się, ażeby dzieci, po dojściu do używania rozumu, zostały odpowiednio przygotowane i jak najszybciej posiliły się tym Bożym pokarmem, po uprzedniej sakramentalnej spowiedzi. Do proboszcza należy również czuwanie nad tym, by do Stołu Pańskiego nie dopuszczać dzieci, które nie osiągnęły używania rozumu albo jego zdaniem nie są wystarczająco dysponowane”. Dzieci przystępujące do Pierwszej Komunii Świętej w wieku 9 lat, a w przypadku diecezji opolskiej – 10 lat, według KPK co najmniej od dwóch, a nawet trzech lat używają już rozumu w sposób, który umożliwia im przystąpienie do Komunii. Przynajmniej w teorii, bo zapewne nie wszystkie dzieci rozwijają się duchowo i intelektualnie w takim samym tempie, a synod opolski, podejmując decyzję o podwyższeniu wieku, miał też silne ku temu argumenty. W historii Kościoła różnie ustalano granicę wieku przyjęcia Pierwszej Komunii Świętej. Udzielano jej nawet niemowlętom, ale z czasem rosła tendencja do podwyższania wieku, aż do 12. roku życia, a nawet wyżej. Z tego powodu w 1910 r. Pius X ustalił, że właściwy wiek przyjęcia Pierwszej Komunii to właśnie wspominany 7. rok życia. Plusy i minusy Entuzjastycznie o zmianach w archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej mówią zwolennicy tzw. wczesnych Pierwszych Komunii Świętych, które są praktykowane w innych diecezjach, choć odbywają się na zasadzie wyjątku. Tak jest np. w archidiecezjach katowickiej czy poznańskiej. – To fantastyczna decyzja – mówi o szczecińskim dekrecie ks. Marcin Węcławski, proboszcz parafii Maryi Królowej w Poznaniu, który od 24 lat przygotowuje dzieci do wczesnej Komunii Świętej. Dlaczego? – My chcemy wszystkie dzieci „ustawić pod sznurek” – mówi. – Tymczasem w drugiej czy trzeciej klasie są takie, które z winy rodziców są niedojrzałe do przyjęcia Komunii, ale są też takie, które są gotowe na przyjęcie Jezusa w wieku 5–6 lat, bo mają rodziców dojrzałych chrześcijan, związanych z różnymi wspólnotami. I dodaje krytycznie: – Czasem mam wrażenie, że celem naszego duszpasterstwa nie jest Jezus Chrystus i danie Go człowiekowi w Eucharystii, ale sama katecheza. Pan Jezus katechizował rodziców i błogosławił dzieci, a my na potęgę katechizujemy dzieci: dwie lekcje katechezy w szkole, raz w tygodniu w kościele i katechizmowe Msze święte dla dzieci z błogosławieństwem dla rodziców – mówi ks. Marcin Węcławski. Syn Niny i Tadeusza Maternów z Zabrza gdy za kilka miesięcy przystąpi do Pierwszej Komunii Świętej, będzie miał 6 lat. – Dziś coraz młodsze dzieci stykają się z zabawkami, bajkami, grami komputerowymi, które są podszyte wampiryzmem, filozofią New Age, treściami diabolicznymi. Nie wiem, czy zanim w wieku 9 lat dojdą do osobistego spotkania z Jezusem, ich serce będzie jeszcze czyste – mówi Nina Materny, dla której był to jeden z powodów, by syna Macieja przygotować do wczesnej Komunii. Dekret szczecińsko-kamieński dotyka wszystkich rodziców dzieci pierwszokomunijnych. Daje im prawo – w porozumieniu z proboszczem – nie tylko przyspieszyć, ale także odłożyć w czasie przyjęcie przez dziecko po raz pierwszy Komunii św. Bez wątpienia nakłada na wszystkich rodziców większą odpowiedzialność za dziecko, nawet wtedy, gdy będzie ono przystępowało do sakramentu w zwyczajowym terminie i grupowo. Zadaje na pewno dużo więcej pracy proboszczom. Niektórzy obawiają się, że „szczeciński eksperyment” może mieć ujemne skutki. Duchowny, pragnący zachować anonimowość, mówi, że część rodziców będzie chciała, by ich dziecko przyjmowało Pierwszą Komunię Świętą indywidualnie tylko dlatego, aby nie było tłoku przy robieniu zdjęć i by mieli wybór restauracji na przyjęcia rodzinne. Poza tym, podkreśla, dopuszczenie dwóch form Pierwszej Komunii Świętej rozbije wspólnotę parafialną. Czas pokaże, jakie będą efekty realizacji „szczecińskiego eksperymentu”. Od tego zapewne zależy, czy zechcą go powtórzyć inne diecezje. Zgodnie z nauką Kościoła katolickiego Eucharystia jest najbardziej czcigodnym sakramentem. Kiedy można po raz pierwszy do niej przystąpić? Jakie warunki trzeba spełnić, aby komunia święta mogła być udzielona? Jak przebiega ta wyjątkowa ceremonia?Pierwsza Komunia Święta – wiekWedług przepisów prawa kanonicznego do sakramentu Eucharystii może być dopuszczona osoba ochrzczona „dopiero po dojściu do używania rozumu”. O jakim wieku więc mowa? Odpowiedź na to pytanie znajdziemy w Kodeksie Prawa Kanonicznego:„Małoletni, przed ukończeniem siódmego roku życia, nazywa się dzieckiem i uważany jest za nie posiadającego używania rozumu. Po skończonym siódmym roku życia domniemywa się, że posiada używanie rozumu.” (KPK, kan. 97 § 2)Obecnie w polskich parafiach do pierwszej komunii świętej dopuszczane są dzieci uczęszczające do drugiej bądź trzeciej klasy podstawowej (dokładne kryteria dotyczące wieku kandydata ustala biskup diecezjalny).Pierwsza Komunia Święta – warunki1. Do pierwszej komunii świętej mogą być dopuszczone wyłącznie osoby ochrzczone. Chrzest otwiera bowiem drogę do wszystkich pozostałych Dzieci przystępujące do sakramentu Eucharystii po raz pierwszy powinny być „odpowiednio przygotowane”. Obowiązek przygotowania dziecka spoczywa zarówno na rodzicach, jak i na proboszczu (Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 914).Dziecko, które jest odpowiednio przygotowane, powinno znać podstawowe prawdy wiary i rozumieć na czym polega przeistoczenie (tj. mieć świadomość, że spożywana hostia nie jest zwykłym opłatkiem, ale Ciałem Chrystusa).3. Zanim dzieci przystąpią do pierwszej komunii świętej muszą przystąpić po raz pierwszy do spowiedzi (KPK, kan. 914).Pierwsza Komunia Święta – przebiegDzieci swoją pierwszą Eucharystię przyjmują podczas mszy Świętej, która – ze względu na okoliczności – ma bardzo uroczysty charakter. Na początku ceremonii wierni gromadzą się przed głównym wejściem kościoła. Tam główny celebrans (zazwyczaj proboszcz parafii) wita zgromadzonych. Następnie dzieci proszą o błogosławieństwo swoich rodziców. Rodzice udzielają błogosławieństwa, czyniąc na czołach swoich pociech znak krzyża. Wówczas kapłan kropi wodą święconą wszystkich obecnych. Po tym geście przychodzi czas na procesyjne wejście do początku mszy świętej rodzice proszą o udzielenie sakramentu I komunii świętej swoim dzieciom. Po złożeniu prośby następuje akt pokuty bądź odśpiewanie hymnu anielskiego „Chwała na wysokości Bogu”. Dzieci biorą czynny udział w liturgii słowa – często przydziela im się pierwsze i drugie czytanie oraz wykonanie psalmu. Wypowiadają też intencje w modlitwie powszechnej (modlitwie wiernych). Z kolei w trakcie liturgii eucharystycznej do ich zadań należy złożenie przed ołtarzem symbolicznych darów ( świecy, kwiatów, chleba, wina bądź winogron, pisma świętego).Po złożeniu darów następuje udzielenie sakramentu Eucharystii. Dzieci przystępują do niego jako pierwsze. Dopiero potem komunię świętą otrzymują zgromadzeni rodzice, członkowie rodziny i znajomi. Ceremonię kończą podziękowania – dzieci dziękują Panu Jezusowi, kapłanom, rodzicom i innym osobom, dzięki którym mogły przystąpić po raz pierwszy do komunii świętej. Po błogosławieństwu końcowym wierni mogą się rozejść. Informator Czy katolik może medytować, uprawiać jogę?Czy katolik może medytować? Odpowiedź na to pytanie zależy od tego, o jakiej medytacji jest mowa. Jeżeli mamy bowiem na myśli medytację buddyjską, to taka praktyka nie wchodzi w świetle doktryny katolickiej w grę. Natomiast medytacja chrześcijańsk... Czy w każdy piątek jest post? Kogo obowiązuje?Czy w Kościele katolickim w każdy piątek obowiązuje post? Nie, ale we wszystkie piątki należy zachować wstrzemięźliwość od spożywania mięsa. Zgodnie z przepisami kanonicznymi post i wstrzemięźliwość nie są bowiem tym w Kościele Katolick... Jakie pieśni wybrać na ślub w kościele?Czym należy się kierować, wybierając utwory/pieśni na ślub? Do kogo należy ostatnie słowo w kwestii oprawy muzycznej ceremonii? Jaki repertuar będzie odpowiedni? Powyższe pytania zadaje sobie niemal każda para narzeczonych, która planuje zawarcie ... Co to jest Msza święta do Dworu Niebieskiego?W Kościele katolickim Mszą świętą do Dworu Niebieskiego nazywa się Mszę świętą, która odprawiana jest codziennie przez kolejnych trzydzieści dni w intencji jednej osoby święte do Dworu Niebieskiego można zamówić w większości polskich ... Czy można iść do komunii świętej bez odprawienia pokuty?Czy można iść do Komunii Świętej bez odmówienia pokuty? Jak najbardziej. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby przystąpić do sakramentu Eucharystii od razu po spowiedzi. Pokutę można zrealizować później, zwłaszcza że nie wszystkie zadawane przez spowi... Czy w kościele mozna robić zdjęciaCzy w kościele można robić zdjęcia? Nie sposób jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Prawo kanonicznie nie zajmuje się bowiem kwestią fotografii w ogóle. W rezultacie wszystko zależy od reguł obowiązujących w konkretnej parafii bądź na terenie... Zobacz więcej Modlitewnik Zobacz więcej Będąc na kursie dla nadzwyczajnych szafarzy komunii świętej usłyszałem na wykładzie prowadzonym przez rektora Śląskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Katowicach, że małe dziecko, kiedy po raz pierwszy przystępuje musi wiedzieć, że w tym małym opłatku jest Pan Jezus i że taki poziom świadomości jednej strony fakt, że ta świadomość, o której powyżej wystarczy z drugiej zaś przygotowanie dziecka do wczesnej komunii świętej to okres systematycznej pracy z dzieckiem, uczenie go formułek i czynienie jego serca wrażliwym na Pana Jezusa. Razem z żoną będąc u progu wczesnej komunii Natanka dzielimy się kilkoma skorupka za młodu nasiąknie- Sebastian: Pamiętam, że ja też byłem we wczesnej komunii świętej. Jestem przekonany, że to że przyjmowałem Pana Jezusa w komunii świętej od 6-go roku życia kształtowało moje dziecięce serce, pozwoliło mi z dziecięcą świadomością przylgnąć do Serca Jezusowego i w tej bliskości wzrastać. Myślę, że ta „inwestycja” zaowocuje również w relacji Natanka z Panem Izabela: Myślę, że dzisiejsze przygotowania naszego synka do przyjęcia pierwszej Komunii Świętej są i dla niego i dla nas naturalną konsekwencją wczesnego zapraszania go do aktywności religijnej, a więc uczestniczenia we Mszy Świętej, czy osobistej spontanicznej modlitwy, którą odmawia każdego wieczoru przed zaśnięciem. Najbardziej ujmujące jednak są dla nas modlitwy sytuacyjne np. gdy mama gubi klucze,a Nataniel ukradkiem i szeptem prosi św. Antoniego o pomoc, lub przed podróżą, gdy konieczna jest opieka „Pana Krzysztofa”.Wiara bierze się z tego co się słyszy- S.: We wrześniu ubiegłego roku kupiłem Natankowi książkę do ćwiczeń z religii. Możliwie systematycznie siadamy wieczorami i w zależności od kolejnych tematów czytam Natankowi fragment z Biblii dla dzieci i potem rozmawiamy o tym co robił i mówił Pan Jezus, albo chłopak wkleja nalepki z motywami biblijnymi i świątecznymi lub koloruje obrazki ucząc się przy tym modlitwy, dziecięcego rachunku sumienia czy też części mszy świętej. Niby to tylko trochę więcej niż zabawa, ale przecież dziecko najlepiej uczyć poprzez wspólną pierwszej spowiedzi świętej- S.: Spodobał mi się pomysł, aby pierwszą spowiedź dziecka uczcić domową uroczystością. Niestety w dniu pierwszej spowiedzi Natanka byłem na rekolekcjach, ale dzieciak zadzwonił do mnie, aby pochwalić się radością z czystego serce oraz tym, że mama upiekła na tą okazję tort i kawałek jest dla mnie zostawiony…- I.: Pamiętam, jak bardzo stresowałam się podczas mojej pierwszej spowiedzi. Sposób przeżywania jej przez naszego synka był dla mnie prawdziwym zaskoczeniem. Zarówno podczas przygotowywaniu rachunku sumienia, kiedy bez najmniejszych oporów w wielkiej szczerości przy mojej pomocy próbował nazywać swoje grzeszki, jak również bezpośrednio po spowiedzi, kiedy wylatywał z Kościoła jak na skrzydłach, a buzia nie przestawała mu się śmiać. Uczestnictwo dziecka w Eucharystii – wyzwanie dla rodziców- S.: Służąc podczas mszy przy ołtarzu kontem oka spoglądam na Natanka i widzę, że miejscami chłopak się nudzi, że wszystkiego jeszcze nie rozumie. Wiem, że to ja muszę się uczyć cierpliwości i nie chcieć więcej dać mu zrozumieć niż on na miarę wieku jest w stanie przyjąć. Uczymy się I.: Z niedzieli na niedzielę widzę jak wielką satysfakcję przynosi Natankowi wypowiadanie dialogów Mszy Św. wraz ze wszystkimi. Czasem specjalnie przedłuża kwestie lub mówi bardzo głośno, tak, żeby wszyscy w koło usłyszeli, że on już też i Sebastian Nowokna fotografiach my rodziece z przed lat w trakcie własnych wczesnych komunii świętych

dominik idzie do pierwszej komunii świętej